NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ صَالِحٍ
حَدَّثَنَا
ابْنُ وَهْبٍ
أَخْبَرَنِي
مُعَاوِيَةُ
عَنْ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
بْنِ
جُبَيْرٍ
عَنْ أَبِيهِ
عَنْ عَوْفِ
بْنِ مَالِكٍ
قَالَ كُنَّا
نَرْقِي فِي
الْجَاهِلِيَّةِ
فَقُلْنَا
يَا رَسُولَ
اللَّهِ
كَيْفَ تَرَى
فِي ذَلِكَ
فَقَالَ
اعْرِضُوا عَلَيَّ
رُقَاكُمْ
لَا بَأْسَ
بِالرُّقَى مَا
لَمْ تَكُنْ
شِرْكًا
Avf b. Mâlik'den rivayet olunmuştur; dedi ki:
Biz cahiliye döneminde
okuyup üfleyerek hastaları tedavi ederdik. (Bir gün);
Ey Allah'ın Rasûlü, bu
hususta ne buyurursun? dedik.
"Bana (yaptığınız
bu tedavi şeklini) gösteriniz. İçerisinde şirk olmadıkça, okuyup üfleyerek tedavi
etmede bir sakınca yoktur” buyurdu.
Bu hadis Müslim, selâm
da da tahric edildi.